W zimnym silniku temperatura zapłonu paliwa nie może zostać osiągnięta przez samą kompresję, więc silnik musi być rozgrzany.
W tym celu do każdej komory spalania wkręca się prętową świecę żarową. Świeca żarowa zasadniczo składa się z korpusu i wciśniętego w niego pręta grzejnego. Po przyłożeniu napięcia włókno w pręcie grzewczym nagrzewa się do temperatury 850°C w ciągu kilku sekund, przez co okres nagrzewania rzadko rozpoczyna się dłużej niż 10 sekund. Po zgaśnięciu lampki kontrolnej nagrzewania na tablicy rozdzielczej można uruchomić silnik.
Czas trwania ogrzewania jest regulowany przez elektroniczną jednostkę sterującą umieszczoną w kabinie obok schowka na rękawiczki po prawej stronie. Jednostka sterująca rozgrzewaniem silnika otrzymuje informacje o temperaturze silnika z czujnika temperatury płynu chłodzącego. Na podstawie otrzymanych informacji jednostka sterująca określa czas trwania i wielkość prądu grzewczego.