Układ chłodzenia silnika
Wszystkie modele pojazdów omówione w niniejszej instrukcji wyposażone są w nadciśnieniowy układ chłodzenia silnika z termostatycznie sterowanym obiegiem płynu roboczego. Obrotowa pompa wodna jest zamocowana na bloku silnika i zapewnia pompowanie chłodziwa przez jego ścieżkę chłodzenia (szczegóły instalacji pompy wodnej, patrz rozdział Demontaż i montaż pompy wodnej). Strumień płynu myje miejsca, w których znajduje się każdy z cylindrów w bloku, po czym jest kierowany na tył silnika. Odlane w bloku kanały chłodzące głowicy cylindrów zapewniają intensywne chłodzenie otworów dolotowych i wylotowych, obszarów świec zapłonowych i prowadnic zaworów wydechowych.
Termostat wypełniony woskiem kontroluje temperaturę roboczą silnika podczas jego rozgrzewania. W pierwszych minutach po uruchomieniu zimnego silnika termostat pozostaje zamknięty, zapobiegając w ten sposób cyrkulacji płynu chłodzącego przez chłodnicę. Gdy temperatura silnika zbliża się do normalnej wartości roboczej, zawór termostatu stopniowo się otwiera, łącząc chłodnicę z obiegiem chłodzenia, zapewniając maksymalne odprowadzanie ciepła z płynu roboczego (płyn chłodzący).
Układ chłodzenia jest hermetycznie zamknięty i szczelnie zamknięty korkiem chłodnicy, który może wytrzymać pewne nadciśnienie, co zwiększa temperaturę wrzenia płynu chłodzącego, a tym samym wydajność odprowadzania ciepła przez chłodnicę. Gdy ciśnienie wewnętrzne w układzie przekroczy określoną wartość, sprężynowa płytka zaworu bezpieczeństwa zamontowanego w korku chłodnicy unosi się ponad swoje gniazdo, zapewniając przepływ nadmiaru płynu chłodzącego przez króciec łączący (przelewowy) rurkę do zbiornika wyrównawczego. Gdy układ się ochładza, płyn automatycznie wraca ze zbiorniczka do chłodnicy.
Płyn chłodzący jest dodawany do układu przez szyjkę zbiornika wyrównawczego (patrz rozdział Ustawienia i bieżąca konserwacja), który jednocześnie pełni rolę odbiornika, gromadząc nadmiar płynu wypartego z chłodnicy.
Ze względu na powyższe cechy konstrukcyjne taki układ chłodzenia nazywany jest zamkniętym, ponieważ wyklucza jakąkolwiek utratę funkcjonalną płynu roboczego.
System grzewczy
Głównymi elementami systemu ogrzewania wnętrza są wentylator elektryczny i wymiennik ciepła, umieszczone w skrzynkowej obudowie nagrzewnicy, mocowanej pod deską rozdzielczą samochodu. Wymiennik ciepła jest podłączony do układu chłodzenia silnika przewodami gumowymi. Jednostka sterująca pracą nagrzewnicy/klimatyzatora montowana jest w desce rozdzielczej samochodu. Ogrzany w silniku płyn chłodzący krąży przez wymiennik ciepła nagrzewnicy, oddając swoje ciepło powietrzu wypełniającemu obudowę. Po włączeniu ogrzewania wnętrza szyber otwiera się, w wyniku czego objętość wewnętrzna obudowy nagrzewnicy zostaje połączona z kubaturą kabiny. Gdy wentylator jest włączony, wirnik tego ostatniego zaczyna napędzać powietrze dostarczane do kabiny pasażerskiej przez wymiennik ciepła, zapewniając mu intensywne ogrzewanie.
System klimatyzacji
Układ klimatyzacji składa się ze skraplacza zamontowanego przed chłodnicą, parownika umieszczonego obok wymiennika ciepła nagrzewnicy, sprężarki zamontowanej na bloku silnika oraz filtrującego odbiornika-osuszacza (bateria), wyposażony w zawór redukcyjny wysokiego ciśnienia. Wszystkie elementy są ze sobą połączone przewodami chłodniczymi.
Wentylator napędza powietrze wpadające do kabiny pasażerskiej przez wymiennik ciepła parownika, który pracuje w trybie odwrotnym do chłodnicy. Czynnik chłodniczy pompowany przez wymiennik ciepła wrze i odparowując odbiera nadmiar ciepła z powietrza. Temperatura wewnątrz kabiny pasażerskiej jest następnie obniżana do wymaganej komfortowej wartości (wybór operatora). Sprężarka powoduje cyrkulację czynnika chłodniczego w układzie poprzez pompowanie ogrzanej cieczy przez skraplacz, gdzie jest schładzana i zawracana do parownika.