Historia generacji Mitsubishi Galant

Mitsubishi Galant — w przeszłości kompaktowy samochód osobowy (segment C) 1969 do 1987 i samochód średniej wielkości (segment D) od 1983 do 2012 roku. Wyprodukowany przez japońskiego producenta samochodów «Mitsubishi Motors Corporation» od 1969 do 2012 roku. «Galant» przetłumaczone ze środków francuskich «rycerski». Był to głównie sedan, ale były też kombi, hatchback, coupe i hardtop. Silnik we wszystkich generacjach znajdował się poprzecznie z przodu. Do 1987 roku silnik znajdował się wzdłużnie z przodu, napęd znajdował się na tylnych kołach. Od 1983 roku silnik zaczęto umieszczać poprzecznie z przodu, napęd był głównie na przednie koła, ale pojawiły się również modele z napędem na wszystkie koła. Auto przyjechało na wymianę przestarzałego «Mitsubishi Colt 1500». Produkcja odbywała się w Japonii, ale w latach 90-tych samochód był montowany również w USA. W sumie wyprodukowano około pięciu milionów samochodów.

Główni konkurenci i koledzy z klasy japońskiego samochodu «Mitsubishi Galanta» są obecnie BMW 3 series, Audi A4, Ford Mondeo, Honda Accord, Hyundai Sonata, Kia Optima, Opel Insignia, Mazda 6, Peugeot 308, Nissan Teana/Altima, Renault Laguna, Skoda Octavia, Subaru Legacy, Toyota Camry, Volkswagen Passat.

Pierwsza generacja (1969-1973)

W grudniu 1969 roku pod tą nazwą rozpoczęła się sprzedaż sedana pierwszej generacji «Colt Galant». Początkowo był to czterodrzwiowy sedan, aw 1970 roku dodano pięciodrzwiowe kombi i dwudrzwiowe hardtop. Samochód ten został stworzony, aby konkurować z innymi Japończykami tamtych czasów - Toyotą Corona, Nissanem Bluebird, Hondą Accord i Mazdą Capella i stał się pierwszym samochodem firmy sprzedawanym w Stanach Zjednoczonych. Korporacja «Chrysler» zaczęła go importować w 1971 roku pod nazwą «Dodge Colt». Firma «Chrysler Australia» wyprodukował samochód pod tą nazwą «Chrysler Valiant Galant». Długość nadwozia wynosiła 4080 mm, szerokość 1560 mm i wysokość 1370 mm.

Silnik znajdował się wzdłużnie z przodu, napęd był tylko na tylne koła. W silnikach zainstalowano tylko czterocylindrową benzynę o następujących modyfikacjach i objętościach - 1,3 litra (1289 cm³, 4G30, A51, 87 KM), 1,4 litra (1439 cm³, 4G33, A54, 92 KM), 1,5 litra (1499 cm³, 4G31, A52, 82 KM), 1,6 litra (1597 cm³, 4G32, A53, 100 KM) i 1,7 litra (1686 cm³, 4G35, A55, 115 KM). Skrzynia biegów trzy- lub czterobiegowa manualna.

W 1971 roku pojawiło się kompaktowe coupe «Galant FTO» z silnikiem «4G41» 1,4 litra (1378cm³) 86 KM

Drugie pokolenie (1973-1977)

Druga generacja została pokazana w maju 1973 roku i trafiła do sprzedaży w Japonii w czerwcu. Na innych rynkach samochód był nazywany «Colt Galant», «Dodge Colt», «Plymouth Colt», «Plymouth Cricket» i «Chrysler Valiant Galant». Silnik znajduje się z przodu, napęd z tyłu. 4-drzwiowy sedan, 5-drzwiowy kombi i 2-drzwiowy hardtop. Długość samochodu wynosiła 4200-4215 mm, szerokość 1600-1615 mm, wysokość 1360-1395 mm, a masa własna 925-970 mm. Projekt został opracowany z uwzględnieniem popularnego wówczas trendu «Styl butelki po koce».

Silnik znajdował się z przodu wzdłużnie z napędem na tylne koła. Zainstalowano trzy czterocylindrowe modele benzynowe o następujących objętościach i właściwościach - 1,6 litra (1597 cm³, 4G32, A112, 97 KM), 1,9 litra (1855 cm³, 4G51, A114, 116 KM) i 2,0 litry (1995 cm³, 4G52, A115, 125 KM). Skrzynia biegów to cztero- lub pięciobiegowa manualna skrzynia biegów i po raz pierwszy zaczęto instalować trzybiegową automatyczną.

Trzecia generacja (1976-1980)

Nazwane trzecie pokolenie «Galant Sigma» (Σ) pojawił się w 1976 roku. W różnych krajach samochód miał nazwy «Chrysler Sigma», «Mitsubishi Sigma», «Colt Galant», «Colt Sigma» i «Dodge Colt». Nadwozie początkowo było tylko czterodrzwiowym sedanem. W 1977 roku pod tą nazwą pojawił się pięciodrzwiowy kombi i dwudrzwiowe coupe «Galant Lambda» (Λ). Coupe było sprzedawane w Stanach Zjednoczonych pod nazwami «Dodge Challenger» i «Plymouth Sapporo», w Australii jako «Chrysler Sigma Scorpion» Lub «Mitsubishi Scorpion». Długość samochodu wynosiła 4330 mm, szerokość 1655 mm i wysokość 1355 mm. Silnik był również umieszczony wzdłużnie z przodu, z napędem na tylne koła.

Firma «Mitsubishi» wprowadził nowy silnik «MCA-Jet» z kontrolą emisji. Gama silników składała się z czterech modeli czterocylindrowych rzędowych silników benzynowych o pojemności 1,6 litra (1597 cm³, 4G32/G32B, A121/A131, 75 KM), 1,9 litra (1850 cm³, 4G51, A122, 86 KM), 2,0 litry (1995 cm³, 4G52/G52B, A123/A133, 105 KM) i 2,6 litra (2555 cm³, 4G54, A125, 114 KM). Skrzynia biegów była pięciobiegową manualną lub trzybiegową automatyczną.

Czwarta generacja (1980-1987)

Nazwane czwarte pokolenie «Galant Σ» / «Eterna Σ» został wydany w maju 1980 roku. Nadwoziem był czterodrzwiowy sedan, pięciodrzwiowe kombi i dwudrzwiowe coupe (Lambda). Wymiary samochodu wzrosły, długość wynosiła 4570 mm, szerokość 1680 mm, wysokość 1380 mm i masa własna 1190 kg. Z tego powodu zwiększono przestrzeń wewnętrzną kabiny i bagażnika. Szczególną uwagę zwrócono na aerodynamikę, ergonomię i bezpieczeństwo. Dzięki zastosowaniu wytłumienia, dodatkowej wykładziny oraz zastosowaniu podwójnej grubości przegrody przedniej kabina jest znacznie cichsza podczas jazdy. W 1981 Galant został wybrany jako «Samochód Roku» w Nowej Zelandii.

Silniki benzynowe były dwoma modelami o pojemności 1,6 litra (1597 cm³, I4, 75 KM) i 2,0 litra (1995 cm³, 4G63 Syriusz, I4), moc atmosferyczna 102 KM i turbodoładowaniem o mocy 156 KM. silnik wysokoprężny «Astron», pierwszy turbodoładowany silnik wysokoprężny w japońskich samochodach osobowych, 2,3 litra (2346 cm³, 4G55 I4) 84 KM Diesel miał pewne problemy z niezawodnością, ale zostały one naprawione w 1982 roku. Skrzynia biegów: 3-biegowa automatyczna lub 5-biegowa manualna.

Piąta generacja (1983-1989)

W sierpniu 1983 roku pojawiła się piąta generacja z kodem podwozia od «E11A» zanim «E19A». Najważniejszą innowacją jest zastosowanie napędu na przednie koła zamiast napędu na tylne koła, silnik montowano poprzecznie z przodu. Projekt stał się również bardziej nowoczesny. Pracowaliśmy nad oporem aerodynamicznym, który wyniósł 0,36. Nadwoziem był tylko czterodrzwiowy sedan lub hardtop o długości 4580 mm, szerokości 1695 mm, wysokości 1385 mm i masie własnej 1160 kg. Wzrost rozmiaru wyciągnął samochód z kompaktu (segment C) do średniej wielkości (segment D). Wersja kombi została pomyślnie wymieniona «Mitsubishi Chariot». Na rynek japoński równolegle wypuszczano czwartą generację «Galant Σ» do 1987 roku. Po raz pierwszy w tym modelu zaczęto stosować system przeciwblokujący firmy ABS «Bosch» na wszystkich czterech kołach.

Gama czterocylindrowych silników benzynowych jest ogromna i obejmuje modele o pojemności 1,6 litra (1597 cm³, 4G32, E11A, 75 KM), 1,8 litra (1755 cm³, 4G37, E12A, 86 KM), 1,8 litra (1795 cm³, 4G62, E13A, 100 KM), 1,8 litra (1834 cm³, 4G93, LPG, E19A, 109 KM), 2,0 litry (1997 cm³, G63B/4G63, E15A, 102 KM), 2,0 litry (1997 cm³, 4G63T, turbo, E15A, 150 KM) i 2,4 litra (2351 cm³, 4G64, E16A, 124-129 KM). Były też dwa modele 2,0-litrowych sześciocylindrowych silników w kształcie litery V (1998 cm³, 6G71, E17A, 105 KM) i 3,0 litry (2972 cm³, 6G72, E18A, 150 KM). Silniki wysokoprężne są reprezentowane przez jeden model z turbodoładowaniem o pojemności 1,8 litra (1795 cm³, 4D65 TD, E14A) 82 KM

Skrzynia biegów była trzy- lub czterobiegową automatyczną, a także czterobiegową manualną «Super Shift» z dodatkową dźwignią zmiany biegów na niższy, czyli w rzeczywistości skrzynia biegów miała osiem stopni. Po pojawieniu się pięciobiegowej manualnej skrzyni biegów «Super Shift» przestał aplikować.

Szósta generacja (1987-1993)

W 1987 roku pojawiła się szósta generacja z kodami podwozia od «E31» zanim «E39». Nagnia na niektórych rynkach były «Mitsubishi Eterna», «Dodge 2000GTX», «Eagle 2000GTX», «Mitsubishi ZX/MF/MS/MX» i «Gallant lizard». Mitsubishi opracowało zawieszenie pneumatyczne «Dynamic ECS» - elektronicznie sterowane półaktywne zawieszenie do samochodów, które od 1987 roku jest stosowane w Galant. Nadwoziem był czterodrzwiowy sedan i kabriolet z dachem, a także pięciodrzwiowy hatchback o długości 4560 mm, szerokości 1695 mm i wysokości 1360 mm. Silnik znajdował się poprzecznie z przodu, z napędem na przednie koła. Również po raz pierwszy pojawił się model z napędem na wszystkie koła plus napęd na wszystkie koła (skrętne tylne koła). Zdobył nagrodę w 1987 r «Samochód Roku» w Japonii, aw 1989 r. amerykański magazyn «Motor Trend» nadał tytuł «Importowany samochód roku».

Silniki benzynowe były czterocylindrowymi rzędowymi silnikami o pojemności 1,6 litra (1597 cm³, 4G32, E31, 79 KM), 1,8 litra (1755 cm³, 4G37, E32, 85 KM), 1,8 litra (1836 cm³, 4G67, DOHC, E35, 135 KM), 2,0 litry (1997 cm³, 4G63, DOHC, E33/E39, 145 KM) i turbodoładowany 2,0 litra (1997 cm³, 4G63T, DOHC, E3, 210 KM). Silnik wysokoprężny był pojedynczym czterocylindrowym turbodoładowanym silnikiem o pojemności 1,8 litra (1795 cm³, 4D65T, TD, E34, 75 KM). Skrzynia biegów czterobiegowa automatyczna lub pięciobiegowa manualna.

W 1991 roku przeprowadzili niewielką aktualizację modelu z nową osłoną chłodnicy i innymi drobnymi zmianami. amerykańska agencja «Krajowa Administracja Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego» (NHTSA) przeprowadził testy bezpieczeństwa na samochodzie z 1991 roku, wyniki były następujące:

• uderzenie czołowe (kierowca) — 2 z 5 gwiazdek
• uderzenie frontalne (pasażer) — 4 na 5 gwiazdek
• Kopnięcie boczne (kierowca) — 3 z 5 gwiazdek
• Kopnięcie boczne (pasażer z tyłu) — 3 z 5 gwiazdek

Siódma generacja (1992-1998)

Siódma generacja została pokazana publicznie na targach motoryzacyjnych w Tokio we wrześniu 1992 roku. Nadwozie początkowo było tylko czterodrzwiowym sedanem. W lutym 1993 roku na Międzynarodowych Targach Motoryzacyjnych w Amsterdamie zaprezentowano pięciodrzwiowego liftbacka (AutoRAI). Na krajowym rynku japońskim istniał sedan z twardym dachem «Emeraude» (szmaragd, przetłumaczony z francuskiego). Długość samochodu wynosiła 4625-4640 mm, szerokość 1730 mm, wysokość 1395-1400 mm, a masa własna 1250 kg. Przednie zawieszenie stało się wielowahaczowe z dwoma dolnymi i jednym górnym wahaczem zamiast rozpórek, tylne zawieszenie również stało się wielowahaczowe zamiast belki, co zwiększyło komfort jazdy. Było to pierwsze na świecie zawieszenie wielowahaczowe na wszystkich czterech kołach w samochodzie z napędem na przednie koła. Silnik znajdował się poprzecznie z przodu, z napędem na przednie koła, ale modele z napędem na wszystkie koła również pozostały w magazynie.

Czterocylindrowe silniki benzynowe miały trzy modyfikacje - 1,8 litra (1834 cm³, 4G93, 116 KM), 2,0 litry (1997 cm³, 4G63, 137 KM) i 2,4 litra (2351 cm³, 4G64, 152 KM). Były cztery modele sześciocylindrowych silników widlastych - 1,8 litra (1829 cm³, 6A11, 133 KM), 2,0 litry (1998 cm³, 6A12, 148 KM), 2,5 litra (2497 cm³, 6G73, 167 KM) i turbodoładowany 2,0 litra (1998 cm³, 6A12TT, podwójna turbosprężarka, 237 KM). Silnik wysokoprężny miał jeden 2,0 litra (1998 cm³, 4D68, I4, 90 KM). Skrzynia biegów była pięciobiegową manualną lub czterobiegową automatyczną.

Oceny bezpieczeństwa amerykańskich agencji «Krajowa Administracja Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego» (NHTSA), przeprowadzonych w latach 1997 i 1998, wyniki przedstawiały się następująco:

• uderzenie czołowe (kierowca) — 4 na 5 gwiazdek
• uderzenie czołowe (pasażer) — 4 na 5 gwiazdek
• Kopnięcie boczne (kierowca) — 3 z 5 gwiazdek
• Kopnięcie boczne (pasażer z tyłu) — 3 z 5 gwiazdek

Ósma generacja (1996-2006)

Ósma generacja pojawiła się w sierpniu 1996 roku z projektem, który zachował główne cechy siódmej generacji. Na innych rynkach Galant również miał nazwy «Legnum», «Aspire», «MX/MF», «VRG» i «VRM». Nadwozie było czterodrzwiowym sedanem, a liftback został zastąpiony pięciodrzwiowym kombi. Długość samochodu wynosiła 4660 mm, szerokość 1740 mm, wysokość 1410-1420 mm, a masa własna 1336 kg. Jak widać z tych liczb, wymiary i waga samochodu wzrosły w porównaniu z poprzednią generacją. Zawieszenie przednie wielowahaczowe wymienione na «McPherson». W 1996 roku samochód otrzymał nagrodę po raz drugi «Samochód Roku» w Japonii. Oprócz Japonii, «Galant» produkowane w Wenezueli, w jednym zakładzie «Mitsubishi» w Ameryce Łacińskiej.

Były dostępne cztery czterocylindrowe silniki benzynowe o pojemności 1,8 litra (1834 cm³, 4G93 GDI, 121 KM), 2,0 litry (1997 cm³, 4G63, 136 KM), 2,0 litry (1999 cm³, 4G94, 143 KM) i 2,4 litra (2351 cm³, 4G64, 150 KM). Były też cztery modele sześciocylindrowych silników w kształcie litery V - 2,0 litry (1998 cm³, 6A12, 143 KM), 2,5 litra (2498 cm³, 6A13, 163 KM), 3,0 litry (2972 cm³, 6G72, 195 KM), a także wysokowydajny 2,5-litrowy silnik z podwójnym turbodoładowaniem (2498 cm³, 6A13TT, podwójna turbosprężarka, 276 KM). Zainstalowano również jeden 2,0-litrowy turbodoładowany silnik wysokoprężny (1998 cm³, 4D68, 90 KM). Skrzynia biegów 5-biegowa manualna, 4-biegowa automatyczna i 5-biegowa półautomatyczna «INVECS-II».

Ocena testów zderzeniowych samochodów z 2001 r. sporządzona przez amerykańską agencję «Krajowa Administracja Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego» (NHTSA) na to wygląda:

• uderzenie frontalne (kierowca) — 4 na 5 gwiazdek
• uderzenie frontalne (pasażer) — 4 na 5 gwiazdek
• Kopnięcie boczne (kierowca) — 3 z 5 gwiazdek
• Kopnięcie boczne (pasażer z tyłu) — 4 na 5 gwiazdek

Testowano również z bocznymi poduszkami powietrznymi — wszystkie oceny są takie same, z wyjątkiem zderzenia bocznego (kierowca), tutaj ocena wzrosła do 5 z 5 gwiazdek.

Dziewiąta generacja (2004-2012)

Dziewiąta generacja została pokazana w kwietniu 2003 roku na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Nowym Jorku. W październiku tego samego roku rozpoczęła się oficjalna sprzedaż w Stanach Zjednoczonych. Nadwoziem był tylko czterodrzwiowy sedan z napędem na przednie koła. Długość samochodu wynosiła 4840-4850 mm, szerokość 1840 mm, wysokość 1470-1480 mm i masa własna 1540 kg. Zwiększenie rozmiaru zaowocowało nieco większą przestrzenią w kabinie.

Silnik był czterocylindrowym silnikiem benzynowym o pojemności 2,4 litra (2378 cm³, 4G69, 160 KM), a także sześciocylindrowy 3,8-litrowy silnik w kształcie litery V (3828 cm³, 6G75, 235 KM). Również od 2007 roku produkowana jest modyfikacja o wysokiej wydajności «Ralliart» z silnikiem 3,8 litra o mocy 258 KM. Skrzynia biegów to czterobiegowa automatyczna lub cztero- lub pięciobiegowa manualna.

W 2006 roku przeprowadzili kosmetyczne aktualizacje nadwozia i wnętrza. Były też drobne aktualizacje w 2007 i 2009 roku. W sierpniu 2012 roku wstrzymano produkcję Galanta, skupiając się na wydaniu popularnego «Lancer» i «Outlander».

Galant 9, widok z tyłu, 2006 rok

Galant 9, zmiana stylizacji, 2009 rok

Galant 9, wnętrze, 2009 rok