W silnikach 16-zaworowych elektroniczna jednostka sterująca określa kąt wyprzedzenia zapłonu na podstawie czujników i wytwarza iskrę za pomocą dwóch cewek zapłonowych.
W przypadku elektronicznych układów zapłonowych napięcie zapłonu wynosi do 30 kV; w niesprzyjających warunkach skoki napięcia mogą przebić się przez izolację.
Modele z rozdzielaczem zapłonu
Schemat układu zapłonowego modeli z rozdzielaczem zapłonu
1 - jednostka sterująca; 2 - jednostka sterująca automatycznej skrzyni biegów; 3 - czujnik położenia wału korbowego; 4 - czujnik TDC pierwszego cylindra; 3 - cewka zapłonowa; 6 - do regulacji czasu zapłonu; 7 - rozdzielacz zapłonu; 8 - świece zapłonowe; 9 - blokada zapłonu; 10 - bateria.
Elektroniczna jednostka sterująca silnika tworzy i przerywa obwód pierwotny cewki zapłonowej, regulując w ten sposób czas zapłonu.
Elektroniczna jednostka sterująca silnika za pomocą czujnika położenia wału korbowego wbudowanego w rozdzielacz zapłonu określa kątowe położenie wału korbowego i zapewnia optymalny kąt wyprzedzenia zapłonu w zależności od trybu pracy silnika.
Podczas obsługi samochodu (na dużej wysokości) lub podczas jazdy z zimnym silnikiem, kąt wyprzedzenia zapłonu nieznacznie się wydłuża, aby zapewnić optymalną wydajność silnika.
Kiedy pojawia się stukanie, czas zapłonu jest stopniowo zmniejszany, aż stukanie ustanie.
Kiedy automatyczna skrzynia biegów zmienia biegi, czas zapłonu jest skrócony, eliminując wstrząsy samochodu podczas zmiany biegów.
Modele bez rozdzielacza zapłonu
Schemat układu zapłonowego modeli bez rozdzielacza zapłonu
1 - jednostka sterująca silnika; 2 - czujnik awarii układu zapłonowego; 3 - cewka zapłonowa A; 4 - cewka zapłonowa B; 5 - świece zapłonowe; 6 - bateria; 7 - blokada zapłonu; 8 - do regulacji kąta wyprzedzenia zapłonu.
Ten układ zapłonowy ma dwie cewki zapłonowe (A i B) z wbudowanymi tranzystorami mocy, które dostarczają wysokie napięcie odpowiednio do świec zapłonowych cylindrów 1, 4 i 2, 3.
Przerwanie obwodu pierwotnego cewki zapłonowej A powoduje powstanie wysokiego napięcia w uzwojeniu wtórnym cewki A. Wytworzone w ten sposób wysokie napięcie podawane jest na świece zapłonowe cylindrów nr 1 i 4.
W tym momencie iskrzenie występuje jednocześnie na elektrodach obu świec zapłonowych. W tym przypadku tłok jednego z cylindrów znajduje się w suwie sprężania, a tłok drugiego cylindra w suwie wydechu. Zapłon sprężonej mieszanki paliwowo-powietrznej następuje tylko w cylindrze, którego tłok znajduje się na końcu suwu sprężania.
Podobnie, gdy obwód pierwotny cewki zapłonowej B zostanie przerwany, na elektrody świec zapłonowych cylindrów 2 i 3 podawane jest wysokie napięcie.
Elektroniczna jednostka sterująca silnika sekwencyjnie włącza i wyłącza tranzystory mułu wbudowane w cewki zapłonowe.
Elektroniczna jednostka sterująca silnika, odbierając sygnały z czujnika położenia wałka rozrządu i czujnika położenia wału korbowego, określa, do którego z tranzystorów mocy cewek zapłonowych należy zastosować impuls sterujący. Jednostka elektroniczna, odbierając sygnał z czujnika położenia wału korbowego, określa położenie kątowe tego ostatniego, określa optymalny kąt wyprzedzenia zapłonu dla danego trybu pracy silnika.
Główne usterki układu zapłonowego są spowodowane luźnymi lub utlenionymi stykami lub zwarciem do masy pod wysokim napięciem. Przed wyciągnięciem wniosków na temat nieprawidłowego działania dowolnego elementu układu zapłonowego sprawdź stan przewodów lub obwodów elektrycznych układu zapłonowego.